مقایسه بوتاکس و پی آر پی

هر دو روش بوتاکس و پی آر پی PRP برای رفع چین و چروک پوست کاربرد دارند.

ابتدا بسیار مختصر درباره این دو روش توضیح می دهیم:

بوتاکس دارویی است که برای از بین بردن خطوط اخم و چروک کاربرد دارد و توسط FDA (اداره دارو و غذای آمریکا) به رسمیت شناخته شده است.

این دارو چین و چروک صورت را بدون نیاز به جراحی از بین می برد. بوتاکس از طریق شل کردن عضلات، چین های افقی پیشانی و خط اخم را از بین می برد و خطوط اصطلاحا ( پنجه کلاغی ) دور چشم را هم درمان می کند.

پلاکت درمانی ( سلول درمانی ) یا PRP روش نوینی می باشد که بر اساس استفاده از فاکتورهای رشد پلاکتهای خون، فیبروبلاستها و سایر سلولهای بنیادی تحریک و باعث کلاژن سازی می شود. کلاژن نقش بسیار مهمی در حفظ طراوت و جوانی پوست دارد و با سنتز کلاژن جدید، پوست جوانی و زیبایی خود را به تدریج به دست خواهد آورد.

پس مهمترین تفاوت این دو، آن است که بوتاکس دارویی از خارج بدن است اما پی آر پی ماده ای ست که از خود بدن به دست می آید. میکروپیگمنتیشن

بوتاکس دارای اثرات موقت است و طول اثر آن بین ۴ تا ۶ ماه است و احتمالا با تکرار تزریق، اثراتش طولانی تر می شود.

پی آر پی با توجه به ترمیمی که در لایه های پوست ایجاد می کند روشی دائمی محسوب می شود. البته چون روند پیری هیچ وقت متوقف نمی شود، برای بازگرداندن ظاهر، در این مورد هم نیاز به تکرار جلسات هر ۱ تا ۲ سال یک بار خواهد بود.

یک تفاوت بزرگ دیگر این دو روش، تفاوت در نوع چروک های هدفشان است.

بوتاکس بر روی چروک های دینامیک موثر است. این نوع از چروک بیشتر در ناحیه پیشانی و گوشه های چشم ایجاد می گردد. علت ایجاد این چروک ها، انقباض عضلات ناحیه می باشد.

چروک های هدف پی آر پی، چروک های استاتیک هستند که امکان ایجاد آنها در هر نقطه ای از پوست بدن وجود دارد. علت ایجاد این نوع از چروک ها، روند پیری و عوامل میحطی مانند تابش اشعه آفتاب است.